پیکسل

ایــــــــــــــــــران | کیش | 1399

شبکۀ اجتماعی (Social Network) ساختاری اجتماعی است که از گروه‌هایی تشکیل شده‌ که توسط یک یا چند نوع خاص از وابستگی مانند ایده‌ها و فعالیت‌های مشترک به هم وصل هستند . نتایج تحقیقات مختلف بیانگر آن است که می‌توان از ظرفیت شبکه‌های اجتماعی در بسیاری از سطوح فردی و اجتماعی به منظور شناسایی مسائل و تعیین راه حل آنها، برقراری روابط اجتماعی، اداره امور تشکیلاتی، سیاست‌گذاری عمومی و رهنمون‌سازی افراد در مسیر دستیابی به اهداف استفاده نمود.در شرایط عصر حاضر، جذابیت‌ها و ظرفیت‌های شبکه‌های اجتماعی از یک طرف و شرایط خاص کشور ما به دلیل فشار اقتصادی، بیماری کرونا و . . از طرف دیگر باعث افزایش استفاده از فضای مجازی و کاهش سطح تعاملات انسانی در دنیای واقعی گردیده است و این موضوع یک دغدغه جدی برای جامعه ما و به خصوص نسل جدید محسوب میشود.

پروژه پیکسل (شبکه اجتماعی کیش) یک پلتفرم سخت‌افزاری-نرم‌افزاری پویا و قابل تغییر است که هدف آن اتصال مردم به مردم، مردم به شهر، شهر به شهر و شهر به مردم و ایجاد شبکه اجتماعی شهری در کل جزیره کیش و حتی بین جزایر مجاور است که رویکرد آن برای محور موجود، بازی‌گردی است. سخت افزار این شبکه، فضای فیزیکی کیش (معماری) و نرم افزار آن اپلیکیشن متصل به آن است.

این پلتفرم میتواند حلقه اتصال خدمات شهری، تفریحی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کیش باشد و کاربران از طریق آن میتوانند با خرید بلیت هواپیما و هتل، بازیافت زباله، رعایت قوانین شهری و کمک به حفظ محیط زیست و . . امتیاز کسب کنند و با امتیازهای کسب شده از خدمات بازیگردی و سرگرمی در محور موجود استفاده نمایند. استفاده از یک اپلیکیشن(نرم افزار) و ترکیب آن با فضای واقعی شهری(سخت‌افزار) با استفاده از دانش روز در قالب مسیری با رویکرد بازی‌گردی در مقیاس شهری میتواند این محور و در مقیاس بزرگتر کل جزیره را به پتانسیلی مهم برای جذب گردشگر تبدیل کند، اقتصاد را رونق بخشد و از همه مهمتر محلی برای تعاملات پویای انسانی باشد.رویکرد بازی‌گردی از آن روی انتخاب شد که بازی(به خصوص بازی‌های گروهی) میتواند زبانی جذاب برای ایجاد فعالیت‌های مشترک و جذاب برای تعاملات انسانی و زنده‌سازی فضاهای شهری باشد. فرهنگ ایران سرشار از بازی‌های جذابی است که میتوانند در ادبیات فرمی جدید در ترکیب با تکنولوژی‌های روز تعامل بین نسلهای مختلف را برقرار سازد. در واقع کل مسیر را یک پازل بزرگ شهری دیدیم که هر یک از پیکسل‌های آن به‌سان اجزای یک موجود زنده کار میکند، با مخاطبان تعامل میکند، مخاطبان آن را میسازند و هر لحظه به خواست مخاطبان تغییر میکند و تمام مسیر را تبدیل به یک ساختار شهری فعال تبدیل میکند. مخاطبان این محور مجموعه ای از مبلمان‌های شهری پویا، سایه‌بان‌های هوشمند و قابل تغییر، کتابخانه‌های دیجیتال، گالری واقعیت مجازی، سطوح پاسخگو با قابلیت نمایش محتوای سرگرمی، بازی، علمی، و فرهنگی، سینمای روباز، بازی‌های گروهی، اتاق فرار، مسابقات نمایش و کشف استعداد بازی‌های تعاملی بین فضای واقعی و اپلیکیشن، رستوران‌های معلق در آب و مجموعه ای جذاب از محتوای فضای مجازی را در قالب فضای واقعی تجربه میکنند. سایت مذکور به عنوان یک مفصل خطی در نظر گرفته می شود. منظور از مفصل، فضایی واسط می باشد که ارتباط دهنده ی دو عنصر دریا و خشکی بوده و امکان ارتباط بصری و کارکردی بین این دو را فراهم می کند. این فضا که به صورت لایه لایه ای می باشد تغییر ماهیتی تدریجی دارد و امکان هم¬نشینی و پیوند دریا و خشکی(منظور فضای شهری است) را به بهترین نحو ایجاد می کند. در واقع ایجاد شخصیتی از جنس فضای مابین یا فضای مفصلی در این محور، طراحی آن را از سطح یک مسیر دسترسی، یک کریدور سبز یا یک مسیر جریان هوا فراتر برده که می تواند با ایجاد لایه های متعدد فضایی – که هرکدام نسبت به لایه های مجاور خود دارای شخصیتی متفاوت می باشند- تقابل های موجود در سایت را به صورت تدریجی کاسته و پیوند فضای شهری و دریا را تقویت کند. به این صورت که در بخش اسکله بیشتر ابعاد زیست محیطی بازآفرینی مورد توجه قرار می گیرند و توجه به بعد اقتصادی و اجتماعی در اولویت های بعدی خواهند بود، زیرا به دلیل نزدیکی به دریا، این قسمت در تعامل حداکثری با طبیعت قرار دارد و در درجه ی بعد، بازآفرینی اقتصادی لازمه ی حیات مشاغل دریایی مانند قایقرانی می باشد. همچنین توجه به ابعاد اجتماعی بازآفرینی هم حائز اهمیت است زیرا گرایشات جمعیتی پدیدآورنده ی پتانسیل های اقتصادی هم خواهند بود و ارتباط انسان با طبیعت را تقویت می کنند. در بخش ساحل به دلیل وجود امکان تمرکز یا مکث در این قسمت – که مقداری از فرم خطی فاصله گرفته است- بعد اجتماعی بازآفرینی در درجه ی اول اهمیت قرار دارد. و به خاطر نزدیکی به اسکله و دریا اولویت بعدی بازآفرینی مسائل زیست محیطی می باشد. در نهایت اولویت سوم بازآفرینی اقتصادی است که لازمه ی پایداری مشاغل مرتبط با ساحل و تفریحات ساحلی است. در بخش بلوار که قسمت شهری محور محسوب می شود، بازآفرینی اقتصادی در درجه ی اول اهمیت قرار دارد و می تواند ارتقاء دهنده¬ی رونق فعالیت های تجاری موجود هم باشد. به دلیل نزدیکی بیشتر به شهر و جمعیت شهرنشین، ابعاد اجتماعی بازآفرینی در این قسمت اولویت دوم بازآفرینی می باشد و به دلیل فاصله گیری از دریا، اولویت های زیست محیطی در درجه ی سوم اهمیت قرار دارند. آنچه که در این سلسله مراتب فضایی، که به صورت خطی و تدریجی در حال تغییر و تحول است، حائز اهمیت می باشد توجه به هر سه بعد بازآفرینی در تمامی طول محور است. اولویت بندی های ارائه شده تنها اهمیت نسبی هر یک از این ابعاد در این سه بخش – اسکله، ساحل و بلوار- را نشان می¬دهند. علاوه بر اینکه طرح نهایی به صورت تدریجی از سمت شهر به سمت دریا در حال تحول است اجرای این طراحی ها هم به صورت تدریجی و فازبندی شده می باشد. زیرا در بحث بازآفرینی، همانطور که گفته شد، رشد تدریجی پروژه و تحلیل بازخوردها در تضمین پایداری طرح بسار حائز اهمیت هستند. از این رو پیشنهاد می شود طراحی های مربوط به فاز اول بیشتر اقدامات ساماندهی بوده و به ساخت و سازهای محدود منجر می شود و در ادامه با بررسی جوانب بازخوردها و نتایج اجرایی فاز اول، ساخت و سازها و تنوع کاربری ها افزایش یافته و به تدریج این محور از یک محور دسترسی تبدیل به یک مکان –رویداد می شود که در طول مسیر با خلق فضاهای متنوع جاذب جمعیت گردشگر و محلی باشد

کاربری: عمومی

موقعیت: کیش – اسکله بزرگ تفریحی کیش

کارفرما: سازمان منطقه آزاد کیش

مدیر طراحی: علی احمدی

مطالعات : الهام نوری،علی احمدی

معماران مسئول : شهاب احمدی ،ایمان هدایتی

تیم طراحی : علی احمدی، شهاب احمدی،نیلوفر محمد زاده،ایمان هدایتی

گرافیک : نیلوفر محمدزاده، سید خلیل حسینی، فریبا پاشا، فاطمه عارفی

با تشکر از دانیال عربعلی

ارائه: نیلوفر محمدزاده، سید خلیل حسینی، فریبا پاشا، فاطمه عارفی

با تشکر از دانیال عربعلی

وضعیت: طراحی شده

تاریخ:  1399