بازسازی شوروم سرامیک ورونزو شعبه اصفهان

اصفــــــــــــــهــــــــــــــــان | شیخ مفیــــــــــــــــــــــد | 1403

پروژه بازسازی مجموعه چند عملکردی برند سرامیک ورونزو در اصفهان در ادامه و انکسار همان نوع منش فکری بود که پیشتر در توسعه DNA این برند در طراحی دفتر مرکزی آن در تهران پیش گرفتیم. تغییر الگویی که مبتنی بر نوع متمایزی از کیفیت ارائه خدمات به مشتریان بود.

پروژه در یکی از خیابان های شهر اصفهان به نام شیخ مفید قرار داشت. کارفرما پیشتر اجرای بازسازی را تا حدی پیش برده بود و زیرساختهای اولیه چون برخی از تاسیسات مکانیکی و آسانسور را اجرا کرده بود اما به دلیل این که در همین زمان، تجربه طراحی و بازسازی دفتر مرکزی تهران را با تیم ما داشت تصمیم گرفت تا همان ژنوم و زبان طراحی را در تمام شعب خود تزریق کند پس ادامه کار را به ما سپرد.

ارزش های موجود:

پروژه از دو جهت قابل ارزش بود، اول این که پروژه به عنوان شعبه ای از دفتر مرکزی باید همان زبان طراحی را در قامتی تجاری ارائه میکرد و دیگر اینکه این شعبه قرار بود در چند سطح عملکردهای متفاوتی را در ژنومی مشترک به مخاطبین ارائه کند. این دو دلیل استراتژیک باعث می شد تا نحوه برخورد با این پروژه سرمشقی برای شعب دیگر این برند باشد و این مورد، مسئولیت ما را در قبال پروژه بیشتر میکرد.

آسیب شناسی و چالش­های پیشِ روی طرح:

مهمترین چالش های پیش روی طرح عبارت بودند از: ۱- وجود سه طبقه در یک کالبد واحد که قرار بود طبق پیشنهاد اولیه کاربریهای متنوع اداری، تجاری و عمومی داشته باشند ۲- چگونگی برخورد با تاسیسات و زیرساختهای اجرا شده توسط کارفرما 3- سیمای شهری(نما) ضعیف فروشگاه در حالی که خواسته کارفرما از ما فقط طراحی داخلی پروژه بود.

استراتژی های کلان طراحی:

پیامی که از مدیران این برند دریافت کردیم این بود که هدف ورونزو جابه جایی مرزهای چرخه خدمات از تولید تا ارائه به مخاطب و خدمات پس از فروش بود. پس تلاش کردیم تا با ترجمه این پیام به زبان معماری، مرزهای کلاسیک بین کف، دیوار و سقف را جا به جا کنیم و با اتصال فضاها و ایجاد در هم تنیدگی فضایی، سیتوپلاسمی سیال را برای حضور و تجربه مخاطب در پروژه تزریق نماییم.

تصمیم کلی ما برای طراحی فضا این بود که اولا زبان طراحی این پروژه به عنوان شعبه ای از برند مرکزی میبایست ارائه دهنده نوع تفکر برند و محصولی باشد که در آن ارائه میشود، همچنین پروژه میبایست ضمن دعوت مخاطبین به درون، تجربه ای از یک فضای چند سطحیِ چند عملکردی و در هم تنیده را به عنوان یک پیوستار منسجم به مخاطب ارائه کند.

فرآیند طراحی:

پیش بینی های فضایی و عملکردی:

فرآیند طراحی با تعیین حوزه های عملکردی و تقسیم فضا به سه سناریو اصلی آغاز شد. بخش بالایی به عملکرد اداری و مدیریتی مجموعه اختصاص یافت تا بتواند ضمن تعریف حریم، ارتباطی بدون مرز با بخش ورودی داشته باشد. مطابق با طرز تفکر برند و برخلاف دیدگاه رایج طبقه پایین را که مساحت قابل توجهی داشت به جای بخش فروش در اختیار فضای عمومی قرار دادیم تا پذیرای رویدادها، گفتمان بین طراحان و سازندگان و یک پاتوق برای اهل صنعت باشد و با در اختیار داشتن فضای کافه، اتمسفر و پیام متفاوتی از دیالوگ با مخاطبین را ارائه دهد. طبقه همکف به بخش گالری فروش سرامیک اختصاص یافت تا مشتریان بلافاصله با آن ارتباط داشته باشند. راه حل عملکردی مناسب در خصوص سریعترین حالت ممکن سناریوی فروش (انتخاب-سفارش) و احترام به مشتری مساله ای است که کارفرما از ابتدا به دنبال آن بود. پاسخ ما به این مساله دو جنبه متفاوت داشت. بخش اول مربوط به قرارگیری فضای نمایش محصول در هر لحظه در نزدیکترین فاصله به مخاطب بود تا ضمن پرهیز از استندهای کلیشه ای و شلوغ برای مخاطب که فرآیند نمایش را برای مخاطب زمان بر می‌ساخت دسترسی سریعتری را به محصولات برای مخاطب فراهم میساخت. در بخش دیگر نیز مبلمان­هایی طراحی شد که هم جایگاه نشیمن مشتری هستند و هم قسمتی برای نمایش کاتالوگ‌ها و راهنمای محصولات دارند. مبلمان وسط علاوه بر این در تعریف و جهت دادن به فضاهای گردش مشتری نیز نقش بسزایی دارد.

ادبیات طراحی فرم:

ابتدا سعی نمودیم عناصر زیرساختی اجرا شده را امتداد دهیم تا از تداوم آن ها بتوانیم اجزای عملکردی و زوائد بصری را در یک پیوستار، به عنوان بخشی از یک کل مشترک به کار گیریم. سپس تلاش کردیم تا با معاصر سازی ادبیات طراحی کالبد، الهام از ساختارهای سازنده سرامیک و استفاده از مورفولوژی کانی های متبلور شده، با ایجاد سطوح به هم پیوسته، ضمن پیوستگی معنایی فضا با محتوای ارائه شده اتصالی بدون مرز را در یک فضای چند سطحی ایجاد کند.

توسعه محدوده مداخلات (طراحی نما):

خواسته­ اولیه کارفرما طراحی داخلی پروژه بود، اما ساماندهی داخلی به تنهایی نمی­توانست پاسخگوی اهمیت های یاد شده برای پروژه باشد پس ضمن مشورت با کارفرما تصمیم بر آن شد که حوزه مداخلات به نمای بیرونی پروژه نیز کشیده شود. ابتدا تلاش کردیم تا با ایجاد یک پوسته­ی پیوسته روی ناهنجاری های موجود (کولرها، لوله گاز و . .)، سیمای شهری پروژه را ساماندهی کنیم. در ادامه سعی نمودیم پیوندی ناگزیر بین پوسته بیرونی و فضای موجود در داخل پروژه برقرار سازیم. پس پوسته ی نما به داخل کشیده شد تا با اتصال به عناصر داخلی فضا، باعث دعوت کنندگی بیشتر به فروشگاه شود. ضمن این که این کار باعث می­شد تا شخصیت واحدی در تجربه بیرونی و درونی به مخاطب عرضه شود.

اجرای طرح (مسائل و راه حل ها):

اجرای طرح چالشهای متفاوتی را به همراه داشت. دلیل چالشی بودن طرح این بود که اولا متریال مورد استفاده باید در سطوح بزرگ و یکپارچه اجرا می­شد و ثانیا نیاز بود تا به دلیل قدیمی بودن ساختمان به لحاظ سازه ای در عین مقاوم سازی از متریالی سبک استفاده شود که همزمان مقاومت بالایی را برای تحمل اجناس و حتی در قسمت مبلمان، برای تحمل وزن مشتریان داشته باشد. پس تصمیم گرفتیم به جز بخش پله که سازه آن قبلا اجرا شده بود و در بخش بیرونی آن از ورق نازک فلزی استفاده کردیم بقیه طرح را با گچبرک و صفحات پارچه کشسان پیش ببریم تا حداکثر جزئیات با حداقل وزن به سازه پیاده سازی شود. در بخش مبلمان نیز از صفحات MDF خام و رنگ پلی اورتان استفاده شد تا ضمن هماهنگی با بخش های دیگر قابلیت جابه جایی داشته باشد. در قسمت نورپردازی میز از چراغ های پرژکتوری داون لایت استفاده کردیم تا ضمن پرتاب نور روی محصولات برای مخاطب خیرگی ایجاد نکنند.

کاربری: مجموعه چند عملکردی (اداری، تجاری، آموزشی)

محل اجرا: اصفهان، خیابان شیخ مفید

 کارفرما و بهره بردار: شرکت ورونزو

(مصطفی میرزابیگی، حامد کرباسیون، سهیل حسین زاده)

طراحی و نظارت بر اجرا: دفتر معماری هشت + استودیو غفاری

معماران مسئول: ایمان هدایتی، محمد غفاری، شهاب احمدی

مدیر تیم طراحی: علی احمدی

تیم طراحی: نیلوفر محمدزاده، مهسا درچه ای، مونا اسدی ، فرناز آگاهی

طراحی فاز ۲: مونا اسدی، مهسا درچه ای

اجرا : حامد کرباسیون، محمد شهریاری

سازه: محمد حیدری

تأسیسات نورپردازی: شرکت آرال نور

تاسیسات مکانیکی: صدر ارقام

مکانیزم‌های متحرک: علی گلشن

سقف کشسان: شرکت لابل

گرافیک : مهسا درچه ای، فرناز آگاهی

عکس: محمد حسن اتفاق، نگار صدیقی

زیربنا : ۴۰۰ متر مربع

سال ساخت: زمستان ۱۴۰۲، بهار ۱۴۰۳